Hoe diep kan je vallen

Van onze verslaggever in Uz. De multimiljonair Job is in alle opzichten geruïneerd. In de eerste plaats had hij enorm veel geïnvesteerd in één bedrijf. Het noodlot sloeg keihard toe. Al zijn aandelen waren niets meer waard. Niemand had dat zien aankomen. Ook de beleggingsgoeroe Job niet. Op dezelfde dag zijn al zijn bedrijfspanden afgebrand. Het is nog onduidelijk of hier sprake is van toeval of dat er brand is gesticht. Wel is duidelijk dat Job geen enkele verzekering had afgesloten. Hij vertrouwde op zijn geluk of op God. Dat is niet helemaal duidelijk. Alsof het toeval ermee speelde, was vlak voor de vernietigende brand zijn privé-collectie van oude auto geroofd. Maar niet alleen zijn vermogen is verdampt. Bijna op hetzelfde moment ging ook zijn huis in vlammen op. Al zijn kinderen zijn daarbij verbrand. Mensen hebben Job nog zien rondlopen, maar niemand heeft hem gesproken. Hij liep aan zijn haar te trekken en schreeuwde maar: ‘ik ben bloot geboren en zo zal ik ook sterven. Ik heb niets meer. Maar ik blij geloven in God.’ Omstanders waren bang dat hij gek aan het worden was. Het schijnt dat hij zelf ziek is geworden. Maar wat hij heeft en of hij nog beter kan worden is niet duidelijk. Zelf is hij niet te bereiken voor commentaar. Hij heeft zich opgesloten op de wc. Zijn vrouw heeft gezegd dat Job maar vergeten moet worden. Eigenlijk wil niemand erover praten. Zijn vriend Bildad heeft gezegd voorlopig te zwijgen, uit respect voor Job. Job1:6-22

Ik ben een slechte Nederlander

Mij zal je niet snel bij een voetbalwedstrijd van het Nederlands elftal zien. Ik heb er een hekel aan als iedereen in het oranje gekleed gaat. Dat is toch gestoord gedrag. Stelletje kuddedieren. Alsof Nederland een eenheid is. Als dat elftal wint ben ik er ook helemaal niet trots op of blij mee. Je zal mij niet horen zeggen dat ‘wij’ gewonnen hebben. Dat slaat nergens op, want ik voetbal niet mee, gelukkig. Er zijn maar elf man (als er gewisseld is zijn dat er meer), die kunnen zeggen dat ‘wij’ gewonnen hebben. En winnen doet Oranje toch niet. Dat blijkt. Eigenlijk voel ik me niet zo Nederlander. Ik ben toevallig hier geboren, maar dat had ook ergens anders kunnen zijn. Ik ben blij als ik thuis ben, maar dat is niet omdat ik dan weer in Nederland ben. Ik vind het gewoon prettig om in mijn eigen bed te slapen. Ik weet eigenlijk niet wat ik er zelf van moet vinden dat ik zo denk. Ik voel dat gewoon zo. Ik zie alleen wel dat het in het Bijbelverhaal Esther anders is. Daar voelen de joden zich sterk verbonden met elkaar als volk. Het volk is in gevaar en dat treft iedereen. Zelfs de koningin dreigt ten onder te gaan. Maar zij zet zich helemaal in om haar volk te redden. Zij denkt wel: ‘ wij, het joodse volk.’ Als zij wint, wordt het hele volk gered. Misschien kan je beter hopen op Esther en haar missie, dan op een voetbalelftal. Ester 5

Knappe vrouwen

Knappe vrouwen Niet iedereen is blij met miss-verkiezingen. Ze zijn nogal vrouwonvriendelijk. Het lijkt vooral om uiterlijk te gaan. Voorvechters van vrouwenrechten vinden dat vrouwen als ding in plaats van mens worden gezien. Het leuke van de bijbel is dat daar ook al zo’n verkiezing wordt georganiseerd. Als koning Ahasveros op zoek is naar een mooie vrouw, dan wordt er een wedstrijd georganiseerd. De mooiste vrouwen komen in de harem en de allermooiste wordt de koningin. Het is maar de vraag of het leuk is om in zo’n harem te zitten. Samen met alle andere vrouwen van de koning wordt je opgesloten. Je mag niet meer in contact komen met andere mannen. En alleen als de koning trek in je heeft, wordt je geroepen. Dat kan betekenen dat je een keer het bed met de koning deelt en daarna nooit meer. In de bijbel, en dat vind ik het bijzondere, wordt het gewoon beschreven. Er wordt een mooie vrouw gezocht voor de koning door een verkiezing. Dat is het verhaal. Is dat goed of slecht? Daar laat de bijbel zich niet over uit. Precies zoals het vaak is in het leven. Het is moeilijk om een oordeel te vellen. Veel dingen gebeuren. Gewoon, omdat ze gebeuren. Ester 2:5-14