Gevoel is iets raars. Het slokt je helemaal op. Dan ben ik boos en op dat moment ook totaal boos. Dan kan ik me niet voorstellen dat mijn boosheid weer minder zal worden. Krijg ik bijvoorbeeld een irritant mailtje en dan wil ik het liefst direct reageren. Ik ben toch boos en dat blijf ik ook, denk ik . Dus gelijk rammen op die toetsen en een reactie sturen. Dom natuurlijk, want boosheid zakt eigenlijk altijd. En het mailtje wat uiteindelijk eruit gaat, is veel vriendelijker. Je gevoelens een beetje inhouden kan geen kwaad. Soms voel ik ergernis. Dan heeft iemand mijn spullen op een andere plek gelegd en moet ik overal zoeken. Daar baal ik van. Het liefst uit ik die gevoelens direct. Gewoon laten zien dat ik geïrriteerd ben. Je moet toch laten zien wat je voelt. Wat je voelt is toch waar, is het motto van onze cultuur. Toch blijkt elke keer weer dat je gevoelens een beetje inhouden geen kwaad kan.
Dat geldt trouwens ook voor op het eerste gezicht hele fijne gevoelens, zoals blijdschap. Iemand die overloopt van enthousiasme is in het contact nogal vervelend. Blijdschap heeft een afstotend effect. Ik voel dat ik ook zo blij moet zijn en daar heb ik geen zin in. Dus ook die gevoelens kan je het beste reguleren en dan pas uiten. De bijbel zegt het zo Een dwaas geeft uiting aan al zijn gevoelens, een wijze houdt ze in toom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten