donderdag 25 september 2014

Als christen mag je toch niks

Een van de leukste dingen van het beroep van dominee is de verbazing op het gezicht van mensen als ze horen dat ik die baan heb. Meestal volgt er een uitroep in de categorie:  ‘ Dat had ik toch niet gedacht. Je bent best normaal.’ Ik weet natuurlijk niet of dat een compliment is. Het is in ieder geval grappig. Over het algemeen komt daarna meestal de vraag of ik heel streng ben, gevolgd door de opmerking dat je als christen toch niets mag. Dat is een hardnekkig misverstand. Het past helemaal niet bij hoe ik zelf dingen beleef. Ik ben juist bevrijd.

Paulus moest al vechten tegen deze verkeerde opvatting van geloven. Ook in zijn tijd waren er mensen die van alles en nog wat wilden verbieden. Met al die verboden werd geprobeerd om de mensen niet te laten genieten van het dagelijkse leven. Stel je voor, je zou het fijn hebben met lekker eten en relaties. Vooral zijn jonge medewerker Timotheus had er last van dat mensen hem het goede leven wilde afpakken. Daarom schrijft  Paulus: Alles wat God geschapen heeft is goed. Niets hoeft te worden verworpen als het onder dank wordt aangenomen. Dat is het geheim van het goede leven. Wie het leven krijgt als geschenk en er dankbaar voor is, die kan genieten van al het goede. Wie vrij is, kan opgaan in het leven als hij weet dat hij het als cadeautje krijgt.

donderdag 18 september 2014

De kerk is saai

 
De kerk is saai. Dat zeggen veel mensen. Het is er niet uitdagend en iemand die een verhaal staat te houden dat niet te volgen is; je valt er gewoon in slaap. En dat zingen, zo saai! Ik kan dan natuurlijk gaan vertellen dat het wel mee valt, dat de kerk leuk en fris is. Maar nog veel belangrijker is het dat het goed is dat de kerk saai is.
De kerk is een groep mensen die zo weinig mogelijk in het nieuws moet komen. Want dan gaat het altijd over een zwarte kant van de kerk. In de krant staan betekent dat het gaat over misbruik, financieel gedoe of rare standpunten. Dat hoort natuurlijk niet thuis in de kerk. De uitstraling van de kerk hoort saai te zijn. De leiders van de kerk, zoals te lezen is in 1 Timotheus 3, moeten vooral een goede reputatie hebben, mogen niet driftig zijn, moeten zelfbeheersing hebben. Anders gezegd, die moeten saai zijn.
Terwijl de kerk lekker saai is, kan ze vooral gaan doen waar ze goed in hoort te zijn: zorgen voor mensen die zoeken naar de zin van het leven, mensen helpen die bijstand nodig hebben. In die saaie kerk kan je terecht als je meer geluk en toekomst wilt vinden dan wat je zelf voor elkaar kan krijgen. De kerk is saai. Dat is maar goed ook.

donderdag 11 september 2014

Mopperen op de politiek

Mopperen op de politiek. Ik doe er graag aan mee. Elke keer moet ik weer meer betalen. Of ze bevriezen de kinderbijslag. Of de toeslagen voor kinderopvang gaan naar beneden. En dan heb ik het nog niet eens over de accijnzen op brandstof. Als ik sta te tanken, lijkt het of diezelfde slang uit mijn portemonnee direct in de schatkist van het rijk loopt. En de politie, die doet toch ook niks. Laten ze eens boeven gaan vangen in plaats van controleren of ik mijn auto wel goed heb geparkeerd. Of ze bekeuren je omdat je 5 kilometer te hard hebt gereden. O ja, ik moet natuurlijk ook werken tot mijn 70ste. Dat hebben ze ondertussen ook bedacht. En de premie voor de ziektekostenpremie blijft maar stijgen. Maar je krijgt er steeds minder voor. Mopperen op de politiek, ik doe graag mee.
Toch heeft het ook nadelen, dat gemopper. Je wordt er een verbitterd mens van. Voor je het weet kan je alleen nog maar chargrijnig lopen te doen. Niets deugt meer in deze wereld. Dat is verwend gedrag. Want er zijn weinig landen schoner en beter georganiseerd dan ons kikkerlandje. Ik woon er tenminste met plezier. Als ik bij een zebra sta, stopt 80 procent van de automobilisten. Dat vind ik een prima score. Als je alleen maar de negatieve dingen van ons land ziet, dan word je een politicus in de oppositie. Die kunnen alleen maar kritiek hebben. Zeker als ze helemaal links of rechts zitten in het politieke landschap. 

Paulus heeft een goede tip om niet te verzanden in voortdurend commentaar: bid voor alle koningen en gezagsdragers, opdat we rustig en ongestoord kunnen leven.

donderdag 4 september 2014

Weer naar school.

De scholen zijn weer begonnen. De vakanties zijn voorbij. Het is wel even slikken, vooral als precies op dat moment de zon gaat schijnen. Met frisse tegenzin moet je weer denken aan tijden en rekening houden met school, sport en ik weet niet wat. En op tijd bekers drinken klaarzetten. Alleen in de eerst nieuwsbrief van de basisschool van onze kinderen konden we al kiezen uit drie verscchillende activiteiten waarbij we konden helpen. Wat een leven vol drukte en opdrachten.
Die eerste dag, als ik de kinderen naar school heb gebracht overvalt het me. Het leven gaat maar door: vakantie, school, vakantie, school. Tussendoor even weekend. Wat maakt het leven de moeite waard? Paulus schrijft in de bijbel een brief aan zijn jonge medewerker. Die medewerker was moe van het voortdurend werken. Hij had te maken met mensen die maar door bleven gaan met praten en kletsen. Zo vermoeiend. Paulus omschrijft heel kort wat de opdracht is van Timotheus, zijn helper. ‘Het doel van je opdracht is de liefde die voortkomt ui een rein hart, een zuiver geweten en een oprecht geloof.’ En nog korter: ‘Het doel van je opdracht is de liefde.’ Bondiger opschrijven lukt niet. Nou ja, ‘alles is liefde’, is nog wat minder letters.
Daar gaat het dus om. Dat ik liefde verspreid. Dat ik iets van God laat zien aan de mensen om mij heen. Want God is liefde.