De kerk is saai

 
De kerk is saai. Dat zeggen veel mensen. Het is er niet uitdagend en iemand die een verhaal staat te houden dat niet te volgen is; je valt er gewoon in slaap. En dat zingen, zo saai! Ik kan dan natuurlijk gaan vertellen dat het wel mee valt, dat de kerk leuk en fris is. Maar nog veel belangrijker is het dat het goed is dat de kerk saai is.
De kerk is een groep mensen die zo weinig mogelijk in het nieuws moet komen. Want dan gaat het altijd over een zwarte kant van de kerk. In de krant staan betekent dat het gaat over misbruik, financieel gedoe of rare standpunten. Dat hoort natuurlijk niet thuis in de kerk. De uitstraling van de kerk hoort saai te zijn. De leiders van de kerk, zoals te lezen is in 1 Timotheus 3, moeten vooral een goede reputatie hebben, mogen niet driftig zijn, moeten zelfbeheersing hebben. Anders gezegd, die moeten saai zijn.

Terwijl de kerk lekker saai is, kan ze vooral gaan doen waar ze goed in hoort te zijn: zorgen voor mensen die zoeken naar de zin van het leven, mensen helpen die bijstand nodig hebben. In die saaie kerk kan je terecht als je meer geluk en toekomst wilt vinden dan wat je zelf voor elkaar kan krijgen. De kerk is saai. Dat is maar goed ook.