Mopperen op de politiek

Mopperen op de politiek. Ik doe er graag aan mee. Elke keer moet ik weer meer betalen. Of ze bevriezen de kinderbijslag. Of de toeslagen voor kinderopvang gaan naar beneden. En dan heb ik het nog niet eens over de accijnzen op brandstof. Als ik sta te tanken, lijkt het of diezelfde slang uit mijn portemonnee direct in de schatkist van het rijk loopt. En de politie, die doet toch ook niks. Laten ze eens boeven gaan vangen in plaats van controleren of ik mijn auto wel goed heb geparkeerd. Of ze bekeuren je omdat je 5 kilometer te hard hebt gereden. O ja, ik moet natuurlijk ook werken tot mijn 70ste. Dat hebben ze ondertussen ook bedacht. En de premie voor de ziektekostenpremie blijft maar stijgen. Maar je krijgt er steeds minder voor. Mopperen op de politiek, ik doe graag mee.

Toch heeft het ook nadelen, dat gemopper. Je wordt er een verbitterd mens van. Voor je het weet kan je alleen nog maar chargrijnig lopen te doen. Niets deugt meer in deze wereld. Dat is verwend gedrag. Want er zijn weinig landen schoner en beter georganiseerd dan ons kikkerlandje. Ik woon er tenminste met plezier. Als ik bij een zebra sta, stopt 80 procent van de automobilisten. Dat vind ik een prima score. Als je alleen maar de negatieve dingen van ons land ziet, dan word je een politicus in de oppositie. Die kunnen alleen maar kritiek hebben. Zeker als ze helemaal links of rechts zitten in het politieke landschap. 

Paulus heeft een goede tip om niet te verzanden in voortdurend commentaar: bid voor alle koningen en gezagsdragers, opdat we rustig en ongestoord kunnen leven.