Jaren geleden nam ik een kastanje mee uit het bos en stopte
die in de grond. Na de winter kwam hij al snel op en groeide hard. Uit die bol
van het bos groeide langzaam een boompje. Om hem bij een verhuizing mee te kunnen
nemen stopte ik alles in een grote pot en zette hem in het nieuwe huis voor de
deur. Gelukkig voor ons, maar helaas voor de jonge kastanje, was die zomer erg
droog. Tijdens onze vakantie droogde hij uit. Weg kastanje. Toch liet ik hem
nog een winter staan (uit luiheid) en het wonder gebeurde. Er kwam een nieuwe
loot aan. Nu zijn we twee jaar verder in het voorjaar en staat de boom op het punt uit
te lopen. Bij kastanjes is dat heel mooi. Ze schieten in een paar dagen in het
voorjaar de lucht in. Dat is de groei van dat jaar.
In mijn kastanjeboom zie ik terug wat er met Jezus gebeurde
afgelopen week. Geboren als klein kind groeide hij op en werd steeds meer een
boom waar iedereen in kon schuilen. Maar hij werd gedood en er leek een einde gekomen te zijn aan het leven.
Maar het werd Pasen en Jezus bleek weer te leven. Opnieuw leeft hij en deelt
het leven uit aan ons. En hij blijft wereldwijd maar groeien.
Het nieuwe begin elk voorjaar is een teken van Gods liefde. Zo begint Hij opnieuw. Ik kan niet wachten tot mijn kastanje uitschiet.
Het nieuwe begin elk voorjaar is een teken van Gods liefde. Zo begint Hij opnieuw. Ik kan niet wachten tot mijn kastanje uitschiet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten