donderdag 16 april 2015

Volhouden is best moeilijk

Met enige regelmaat probeer ik hard te lopen. Tenminste, dat is het streven. Maar geregeld loop ik voorbij mijn loopschoenen die me beschuldigend aankijken: ‘waarom trek je ons niet zo vaak meer aan?’ Elke keer na zo’n pauze uit luiigheid valt het weer tegen hoe het met mijn conditie is gesteld. Ik moet weer flink trainen om terug te komen op het niveau dat ik voor die tijd had. Afgelopen week liep ik mijn lievelingsrondje, maar moest halverwege stoppen, omdat ik niet meer verder kon. Het beste werkt voor mij dat ik ergens naar toe werk. Als ik weet dat ik over een paar weken meeloop met een run, dan lukt het me wel. De eindstreep van de wedstrijd laat me enthousiast oefenen en groeien.

Bij geloven is het net zo. Daar heb je een conditie voor nodig. Die krijg je op veel verschillende manieren, maar alle methodes komen erop neer dat er tijd en energie in gestoken wordt. Als je dat niet doet, dan holt je geloof zomaar achteruit. Of je constateert dat je het helemaal kwijt bent. Volhouden is best moeilijk. Het beste is het om te bedenken wat de eindstreep is. Dat is het grote geluk dat je helemaal vol bent van de vreugde die God geeft. De eindstreep van de wedstrijd laat me enthousiast oefenen en groeien.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten