Gelukkig maken die telefoontjes niet zo'n herrie meer

Dertien jaar geleden werd onze oudste dochter geboren. Toen ze ongeveer een jaar oud was begon ze te spelen met speelgoed telefoontjes en ander materiaal waarin een batterijtje zat. Het meest opvallende was de enorme herrie die al die dingen maakte. Alsof fabrikanten hun best hadden gedaan om iets te maken wat hele veel lawaai kon maken. Ik heb heel wat batterijtjes verwijderd en daarna tegen mijn dochter gezegd: ‘he, wat vervelend, hij is kapot denk ik. Nee, dat kan ik niet maken.’

Onze jongste is nu een jaar. Ook hij heeft heel wat speelgoed dat geluid kan maken. Maar wat een verschil met dertien jaar geleden. Op de meeste apparaten zitten een klein volumeknopje waarmee je ze zachter en harder kan zetten. En zelfs het hardste geluid schettert niet dwars door de kamer. Het zou natuurlijk kunnen dat mijn oren achteruit zijn gegaan, maar ik denk dat de fabrikanten hun product hebben aangepast.

Hoe zou het voor God zijn geweest toen hij de wereld had gemaakt? De saaie doodsheid was voorbij. Overal waren dierengeluiden, gelach van mensen en het ruisen van de wind door de bomen te horen. Zou God wel eens gedacht hebben: ‘ik wou dat het geluid wat zachter gezet kon worden?’ Ik denk dat hij God is en daarom alleen maar geniet van alles wat leeft, beweegt en geluid maakt. Nooit zal hij zomaar de batterijen eruit halen. Hij is God.