Dochterlief moest een project doen. Tuinkers zaaien en op diverse plekken neerzetten. Trek ik de koelkast open, dan zie ik daar een prutje in een bakje liggen met daarop wat zaad. Ook in mijn werkkamer zijn twee potjes verschenen met duidelijk wisselend resultaat. Ik weet niet wat precies de bedoeling is. Ze is op een leeftijd dat ze haar eigen plan trekt. De enige opdracht die wij kregen was om een foto te maken toen ze een weekend weg was. Maar ongetwijfeld gaat het over de verschillende omstandigheden waarin zaad juist wel of niet ontkiemt. Zaad blijkt vast warmte, vocht en licht nodig te hebben. Ik kan de uitkomst van het proefje zo wel bedenken, maar het is goed als ze het zelf uitvogelt.
Deze tijd van advent is een mooie tijd om te bedenken dat wij mensen het zaad in de wereld van God zijn. We hebben licht nodig. Dat voel ik heel goed als het vroeg donker is. Zou er licht zijn dat niet ten onder gaat in het donker? Ik heb warmte nodig. Want zonder gekoesterd en geliefd te worden groeit geen mens op. Wat kunnen mensen hard zijn voor elkaar. Waar is warmte te vinden? Zonder water is er geen leven mogelijk. Maar waar is schoon water voor alle mensen te vinden?
Wij zijn het zaad in Gods wereld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten