In bad

Kleine kinderen moeten geregeld in bad. Soms omdat het tijd is om dat te doen. De andere keer omdat het een beetje mis is gegaan met de luier. Laatst pakte ik onze jongste op en terwijl ik met hem naar boven liep voelde mijn hand langs zijn ruggetje een kleiachtige substantie die inderdaad bleek te zijn wat ik vreesde. We hadden nog net geen schuursponsje nodig om hem en alles weer schoon te krijgen. Maar na afloop had hij weer de kenmerkende Zwitsal-geur.

Onze een na jongste vindt het een feest als hij weer mag spetteren in het water. Bekertjes vol water giet hij over zich heen of uit het bad. En natuurlijk de badeendjes die hij vrolijk door het water duwt. Of hij leest een boekje. Het is gezellig om hem in bad te doen (tot zijn haren gewassen moeten worden natuurlijk. Dat doen we altijd als allerlaatste en dan snel eruit). Ook hij ruikt daarna weer heerlijk als hij rozig in zijn handdoek tegen je aanhangt.

Wat zou het mooi zijn als de wereld net zo gewassen kon worden als onze kinderen. Gewoon in bad doen als de rotzooi, de angst, de onzin te groot worden en heerlijk ruikend overnieuw beginnen. Misschien is dat wel de reden dat Jezus is gekomen. Om ons schoon te wassen.