Ik las een verhaal in de krant over het komende
Europees Kampioenschap voetbal voor mannen (ouder dan 21). Het wordt beleefd als het
sportevenement met de meeste beveiliging ooit. Terwijl er heel wat toernooien
zijn geweest waar op elke hoek van de staat een tank klaar stond. Maar we zijn
bang met elkaar in Europa. Bang voor terroristen, voor mensen die anders zijn. In
dat opzicht is het geen probleem dat het Nederlandse elftal niet meedoet. Want
dan hoeven we daar geen angst voor te hebben. Maar ja, hoe gaat het straks in
Rio met de Nederlandse atleten? En dan zijn we ook nog bang voor onze
pensioenen, bang voor de klimaatveranderingen , bang dat we een afwijking
hebben met een paar letters of juist bang dat we geen etiket op onszelf kunnen
plakken.
Ik weet niet of het terecht is of we zo bang zijn. De wereld
is voor mij te ingewikkeld om daar iets over te zeggen. Het is van alle tijden
dat mensen van hun eigen tijd zeggen dat het nog nooit zo erg was. Maar het
maakt niet zoveel uit of angst redelijk is. Ik heb hoogtevrees. Het maakt niet
uit of je tegen mij zegt dat ik echt niet val. Dat weet mijn hoofd ook wel,
maar mijn buik en longen reageren heel anders. Angst is een gevoel.
Daarom vind ik de bijbel een mooi boek. Die is lang niet
altijd rationeel, maar schreeuwt het gewoon uit: God, bevrijd ons van onze
angsten. Een mooi gebed in het boek vol liederen in de bijbel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten