Een jaar is best een lastige leeftijd

Net een jaar is best een lastige leeftijd. Je snapt al wat meer van de wereld, maar je weet nog niet hoe je het voor elkaar moet krijgen. Je ziet dat er iets op de bank ligt, maar hoe kom je erbij? Je iets oudere broer pakt speelgoed af, maar hoe krijg je het terug? Maar vooral hebben wij een eenjarige in huis die alles zelf wil doen met eten. Geef je hem een stukje brood in zijn mond, dan peutert hij het eruit. Vervolgens legt hij het op tafel. Daarna pakt hij het opnieuw op om het uiteindelijk zelf in zijn mond te doen. Het eindigt met een blik mijn kant op die laat zien: ‘zie je wel, dit kan ik zelf.’ Soms is het leuk om je kind ze zichzelf te zien uitvinden. Als je zelf niet zoveel tijd hebt, is het best vermoeiend.

God is anders. Die vindt het prachtig als mensen zichzelf uitvinden. Want dan ontdekken ze precies wat hij in elk mens gelegd heeft. Daar heeft hij plezier in Natuurlijk doen wij mensen veel dingen onhandig of allereerste helemaal verkeerd. Maar God geeft graag de tijd om uit te proberen en te ontdekken. Voor God is er geen lastige leeftijd. Het enige wat hij misschien niet zo leuk vindt zijn vaders die hun eenjarige kinderen lastig vinden…