Vorige week vrijdag overleed Dick Bruna. Een geweldige
kunstenaar. Het lijkt zo makkelijk wat hij deed, maar dat is niet zo. Uren was
hij bezig om het precies zo te krijgen zoals hij het goed vond. Daardoor kon
hij met een klein lijntje heel veel laten zien. Vader en moeder pluis hebben in
hun neusje alleen een streepje meer. Je ziet gelijk dat ze ouder zijn. De zwarte
lijnen in zijn plaatjes zette hij niet met een snelle viltstift, maar heel
precies met een kwastje. Het rafelige van het randje zorgt voor een levendige
aanblik. Maar je hebt het niet in de gaten. Het lijkt zo makkelijk. Het lijkt zo
makkelijk bij kunstenaar Bruna, maar het is moeilijk.
Het werk van Dick Bruna lijkt op geloven. Van buiten lijkt
dat heel makkelijk: je weet dat God er is en altijd van je houdt. Op het eerste
gezicht is het eenvoudig. Maar als je beter kijkt, dan zie je rafelige randjes.
Geloven is niet altijd makkelijk. Want hoe houd je het vol om te blijven
geloven in de liefde van God, als je in het leven ziet hoe moeilijk het is om
te blijven geloven. Maar als je de uitdaging aandurft, dan is het eindresultaat
geweldig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten