Het eindresultaat wordt in het werk van Dick Bruna bepaald
door de primaire kleuren rood, geel en blauw en een paar mengkleuren. Het zijn
vrolijke kleuren, omdat ze mij helpen de grijze sleur van het dagelijkse leven
te doorbreken. Niets zo mooi als een wereld vol kleur. Daarom is de lente ook
zo’n prachtig seizoen. Die kleuren zijn voor kinderen herkenbaar en
aantrekkelijk.
Geloven wordt voor mij bepaald door de primaire kleuren. De
sleur van het leven legt een grauwheid over het bestaan die moeilijk te
doorbreken is. Vooral als de zon zich langere tijd niet laat zien besluipt mij
het gevoel dat het leven eentonig is en saai. Totdat ik me realiseer dat God er
altijd is en dat het eerste, primaire levensgevoel de zekerheid kan zijn dat
God er altijd voor me is. Dan komt er weer wat kleur in het leven.
De veertigdagentijd is bij uitstek de tijd om hier bij stil
te staan. De rust en inkeer laten zien dat het leven soms zwaar en
betekenisloos is om vervolgens met Pasen uit te barsten in een breed palet van
kleuren. Het zal niet voor niets zijn dat Pasen rond het begin van de lente
valt. Net zo kleurrijk als de kleuren van Dick Bruna
Geen opmerkingen:
Een reactie posten