donderdag 20 april 2017

Met Pasen is ons huis geschilderd.

Afgelopen weken is ons huis geschilderd. Bij de dakkapel op het dak bleek dat er onder de verf een heel stuk was verrot. Dat moest vervangen worden. Eerst werd het slechte stuk weg gepeuterd. Vervolgens kwam er een of andere houtvuller in. Daarna weer glad schuren en verven maar. Bij het wegsteken van het verrotte stuk moest wel alles eruit wat slecht was. Anders ging het weer verder werken en rotten. De schilder had het natuurlijk ook anders kunnen doen. Dan had hij gewoon erover heen geschilderd. Ik had het in eerste instantie niet gezien. (En in tweede instantie vast ook niet). Dan was het onder dat laagje verder gegaan en was ongetwijfeld opeens het hele raam verzakt. Dan had onze zoon geen kamer gehad om te slapen.
Zo’n grondige hersteloperatie is wat God met Pasen doet. De wereld lijdt onder angst, ziekte en terreur. Misschien was het wel mogelijk om met een likje verf de boel een beetje op te kalefateren. Maar ondertussen zou het rotten dan wel verder gaan. Daarom kiest God voor iets heel anders. Hij zorgt ervoor dat alles wat het leven kapot kan maken weg gepeuterd wordt aan het kruis. Daarna wordt met Pasen het rotte stuk opgevuld en weer geverfd. Nu heeft de mensheid weer een aarde om te leven. 

donderdag 13 april 2017

De steiger af op Goede Vrijdag

De afgelopen week stond er een steiger bij ons huis. Aan de buitenkant moest alles geschilderd worden. Het is verleidelijk, zo’n steiger, om even naar boven te gaan. ’s Nachts bleef hij ook staan natuurlijk. Ik was bang dat er iemand voor de grap naar boven zou gaan. Gewoon omdat hij daar stond. Even extra gekeken of de ramen wel goed dicht waren. Zelf durf ik dat trouwens niet: naar boven gaan. Ik heb hoogtevrees. Ik moet er niet aan denken om hoger dan een paar meter boven de grond te staan. Toch kan ik me wel voorstellen hoe verlokkelijk het is om in zo’n steiger te klimmen. Mensen willen graag de dingen van boven af bekijken.

Mensen willen het leven snappen en willen naar boven. Dat zit diep in de mens. Ze willen het liefst voor God spelen: de steiger op. Maar al die mensen die denken te weten wat goed is voor zichzelf en anderen, dat gaat niet goed in deze wereld. Om ons dat af te leren doet God het tegenovergestelde: hij komt van de steiger naar beneden en daalt af in ons mensenbestaan. En zelfs dat is nog niet voldoende. Hij zakt nog verder naar beneden en kiest ervoor om dood te gaan op een manier die was weggelegd voor het uitschot. Zo ver komt God de steiger af op Goede Vrijdag. 

donderdag 6 april 2017

Ik kijk de andere kant op

Ik kijk het liefst de andere kant op als er iets vervelends gebeurt op straat. Wordt iemand lastig gevallen? dan bemoei ik me er niet mee. Straks krijg ik er last van. Dat nooit. Liever geen gedoe. Stel je voor dat ik in elkaar wordt geslagen.

Soms als ik verder ben gelopen, denk ik nog wel even aan die persoon die belaagd werd. Ik vind het heel vervelend voor hem of haar. De politie moet er wat aan doen. Of andere mensen. Maar ik zelf toch niet? Stel je voor. Waarom ik, terwijl er nog zoveel andere mensen op deze wereld zijn. Die kunnen toch ook iets doen?

Ik ben een van de leerlingen van Jezus. Die leerlingen gingen met Jezus naar de Olijfhof. Daar wilde Jezus bidden. Hij was bang. Hij vroeg of zijn leerlingen met hem wilden meebidden. Dan hoefde hij de pijn van de wereld niet alleen te dragen. Maar zijn leerlingen konden dat niet. Ze draaiden zich om en keken de andere kant op. In plaats van te ondersteunen vielen ze in slaap.

Ik ben een van die leerlingen. Ik draai me weg van het kwaad in de wereld.