Op het gras tegen de muur van de Dorpskerk in Spijkenisse
zit een eend. Die verblijft daar al enige tijd, want ze broedt op eieren. Het zou
zomaar kunnen dat het zinloos is, omdat het onbevruchte eieren zijn. Volgens
mij zit die eend er al langer dan de broedtijd van eenden. Ze heeft ook een
eindje moeten lopen om er te komen. Het is toch een paar honderd meter naar het
eerste water in de buurt. Kennelijk verlangde de eend er zo naar om in de buurt
van de kerk te zitten. Of het is door de warmte die de stenen in zich opnemen
en dan ’s nachts uitstralen of de rust van dat plekje, weet ik niet. Of de eend
wil gewoon bij de kerk zijn.
De redenen van de eend lijken op die van mensen die in de
kerk komen. Veel mensen komen voor rust in de kerk. Als je hoofd helemaal om
loopt van alles wat je moet doen, is het heerlijk om gewoon in zo’n eeuwenoude bank
te zitten en er even te zijn. Andere mensen genieten van de warmte door het
samenzijn met andere mensen. De kerk is een plek waar je gezien wordt. En
natuurlijk zijn er mensen die gewoon in de kerk willen zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten