‘Zo, jij hebt ook een olifantenhuid! wordt soms gezegd.’ Dat
is niet zo’n aardige uitdrukking, want er wordt mee bedoeld dat je ongevoelig
bent. Wat er ook gebeurt of wat er ook gezegd wordt, het raakt je niet. Je hebt
immers een olifantenhuid en die is dik.
Toen ik onlangs weer eens bij de olifanten stond in
diergaarde Blijdorp stond daar een bordje bij deze dieren met slurf dat me
mateloos intrigeerde. Daar stond namelijk dat olifanten erg veel last hebben
van vliegjes en andere kleinere diertjes die in de plooien van hun huid gaan
zitten. Ze doen er alles aan om verlost te worden van die diertjes. In de tekst
stond ook dat de huid van olifanten nogal gevoelig is en dat ze daarom proberen
van die beestjes af te komen. Dat doen ze meestal door in de modder te gaan
liggen en als de modder opdroogt en eraf valt, dan gaan de beestjes ook weg.
Als je een olifantenhuid hebt, dan ben je gevoelig voor je
omgeving. Je voelt juist heel goed wat er om je heen gebeurt. De bijbel
probeert ons te leren om een olifantenhuid te hebben. Dat betekent dat we
attent moeten zijn naar de mensen om ons heen. We moeten dezelfde huid als de
slurvenbezitters krijgen.