Vanmorgen vonden onze jongste zonen wat muziekinstrumenten
in ons huis: een xylofoon, twee sambaballen en een triangel. Dat was leuk
natuurlijk. Muziek (of herrie) maken. Schudden met de sambaballen of ze tegen
elkaar slaan. Rammen op de xylofoon en verschillende tonen horen. Maar de
triangel, die was lastiger. Want als je hem vasthoudt, dan hoor je niets als je
er tegenaan slaat. ‘Hij doet het niet’, reageerde een van de kinderen en wilde
hem alweer opzij leggen. Maar een triangel kan volgens mij niet kapot gaan.
Maar je moet hem wel bij het touwtje bovenaan vastpakken. Dan hangt hij vrij en
maakt hij muziek. Toen onze zoon dat snapte was hij niet meer
te houden. Een mep op de triangel: pling. Nog een: pling en zo maar verder.
Ondertussen heb ik alle instrumenten maar weer opgeborgen. Dat geeft wat rust.
De bijbel laat zien dat mensen op een triangel lijken. Als
ze niet vrij zijn, dan komen ze niet tot hun recht. Dan kan je nog zo je best
doen, maar je voelt al snel dat er een rem op je leven zit. Daarom is vrijheid
zo’n belangrijk begrip voor God en kiest God ervoor om ons te bevrijden.
Daardoor kunnen we echt mens worden. En wie vrij is, die is niet meer te houden. Pling, pling en zo maar verder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten