Gisteren was het weer tijd voor diergaarde Blijdorp. Een
paar uur dieren kijken. Toen we erheen reden regende het buiten en het was
kil. Dus we gingen als eerste Oceanium in. Allemaal vissen in een overdekte ruimte
en het is er nog lekker warm ook. Perfecte plek om rond te hangen. Met als
hoogtepunt natuurlijk de tunnel waarboven de haaien rondzwemmen. Prachtig om
die dieren van alle kanten te zien. Tussen al die haaien zwemt ook een school
kleinere visjes. Die wervelen in een prachtige dans om elkaar heen. Door bij
elkaar te blijven kunnen ze niet zo makkelijk gepakt worden door een haai. Wat
blijven ze mooi bij elkaar in een flinke cirkel. Ik denk dat ze elkaars
schittering zien en daardoor bij elkaar blijven.
Plotseling maakt een vis een foutje. Hij stuurt verkeerd en binnen een seconde bevindt hij zich buiten de groep. De rest zwemt gewoon door.
De eenzame vis realiseert zich dat hij nu bedreigd wordt aan alle kanten. Ik
zie hem schrikken van al dat donkere water om hem heen, flink met zijn staart
in het water slaan en met een paar vinbewegingen wordt hij weer onderdeel van
de school vissen. Onzichtbaar in het geheel dwarrelt hij weer veilig rond.
Mensen vergeten vaak de aanwezigheid van God te zoeken. Als mensen
dan schrikken van de eenzaamheid kunnen ze altijd omdraaien naar de schittering
van licht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten