Maeslantkering

Natuurlijk ging ik ook kijken vorige week. Zo vaak gaat hij niet dicht. Ik woon niet voor niets in dit deel van Nederland. Er waren meer bezoekers trouwens. Vanaf het begin van de landtong bij Rozenburg was het file rijden. Honderden mensen wilden wel zien hoe een gesloten Maeslantkering eruit ziet. En het was imposant. Midden in de Nieuwe Waterweg twee gigantische staalconstructies die het water tegenhouden. Op luchtfoto’s kan je het effect zien. Voor de kering is het water wild en onstuimig. Daarachter is het rustig. Het was deze keer niet eens per se nodig, maar toch ging hij dicht, omdat ze wilden kijken hoe de kering zich houdt onder stormomstandigheden. Ik was onder de indruk van het vermogen van de ingenieurs van Nederland. Het lukt ze toch maar om het achterland te beschermen voor het water van de zee.

Die kering laat wel iets zien van Jezus. Als het leven ruig tekeer gaat, dan wordt het leven bedreigd. Achter wie of wat kan je dan schuilen? Wie zorgt ervoor dat de storm tot rust komt of in ieder geval geen vat heeft op je geluk? Vanuit de hemel is Jezus naar de aarde gekomen om mijn leven te beschermen. Ik ben onder de indruk van het vermogen van Gods liefde. Het lukt Hem toch maar om mijn leven te dragen.